اهدای عضو از موارد مرگ مغزی در ایران که با فتوای امام خمینی در سال 1368 بنیان گذاشته شد، رسما در سال 1382 شد .

در ابتدای کار تعداد اعضای اهدایی خیلی پایین بود و به دلیل شرایط خاص ناشی از کمبود های جنگ و مشکلات اقتصادی اهدای زنده به عنوان یک راه جایگزین در دهه 60 رواج بسیاری پیدا کرد.اما با فعالیت هرچه بیشتر مراکز اهدای عضو به تدریج سهم بهتر و بیشتری از اهدا کنندگان عضو به موارد مرگ مغزی تخصیص پیدا کرد  تا آنجا که در سال گذشته تعداد اهداکنندگان مرگ مغزی بیش از 50 درصد کل اهداکنندگان عضو ایران را تشکیل دادند که این موفقیت بسیار بزرگی است.

با ادامه این روند امیدواریم از موارد مرگ مغزی برای زندگی بخشیدن به افراد نیازمند عضو در لیست انتظار استفاده شود و نه اینکه افرادی به هر دلیل بخواهند به هر دلیل اعضای خود را در قبال وجهی به دیگری بدهند.

از نظر آمار کلی ایران در آسیا رتبه 1 اهدای عضو از موارد مرگ مغزی را دارد و تعداد اهدا به ازای هر یک میلیون جمعیت کشور ما در سال گذشته، برای اولین بار رتبه 11.9 چیزی نزدیک به 12 رسیده  که با اختلاف بسیار زیاد، رتبه 1 آسیا از آن کشور عزیزمان ایران است.

آمار

الف – وضعیت کنونی آمار اهدای عضو در ایران:                

• جمعیت کشور در سال 1398: ۸۲۰۰۰۰۰۰ نفر
• مرگ و میر ناشی ازتصادفات جاده ای: حدود 16000 نفر
• ۵ تا ۸ هزار مرگ مغزی در سال
• تعداد قابل اهدا: ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰
• تعداد سالانه اهدای عضو: حدود 1000 مورد (سال 1398: 1078 مورد)
• آمار متوسط رضایت‌گیری از خانواده های افراد مرگ مغزی برای اهدای اعضای عزیزانشان: ٪۷۰
• تعداد بیماران نیازمند به عضو پیوندی در کشور: بیش از ۲۵۰۰۰ نفر
• میزان فوت بیماران نیازمند پیوند: روزانه ۷ تا ۱۰ نفر
• شاخص اهدای عضو (تعداد اهدای عضو در سال به ازای هر یک میلیون نفر)